największy żaglowiec świata

Rosyjski bark SIEDOW został zwodowany w roku 1921 dla firmy F.A. Vinnen, mającej swą siedzibę w Bremie. MAGDALENE VINNEN, bo takie imię nadano żaglowcowi, miał przewozić saletrę z Chile via Przylądek Horn. Jak na owe czasy była to jednostka niezwykła. W przeciwieństwie do innych żaglowych frachtowców tego czasu wyposażona została w silnik pomocniczy, ułatwiający manewry portowe. Dodatkowym zadaniem, jakie spełniał żaglowiec, było też szkolenie przyszłych oficerów marynarki handlowej; w każdy rejs jednostka mogła zabrać 60 kadetów.

W roku 1936 jednostka zmieniła właściciela. Kupiła ją inna niemiecka firma żeglugowa, Norddeutscher Lloyd z Bremerhaven i przemianowała na  KOMMODORE JOHNSEN. Powiększono też do 100 liczbę kadetów, jaką mógł zabierać statek. Przestrzeń na ich zakwaterowanie uzyskano przez dobudowanie spardeku. Żaglowiec nadal pełnił funkcję frachtowca, wożąc zboże z Australii drogą wokół Hornu. Z chwilą wybuchu drugiej wojny światowej jednostka przestała pełnić rolę żaglowca transportowego – latem pływała w rejsach szkoleniowych po Bałtyku, na zimę zatrzymując się w Flensburgu.

Po wojnie bark przejęli Rosjanie (podobnie jak kilka innych niemieckich żaglowców) w ramach reparacji wojennych. W styczniu 1946 roku został przeholowany do Świnoujścia, gdzie 11 stycznia został oficjalnie wcielony do radzieckiej floty bałtyckiej jako SIEDOW. Imię takie nadano mu na cześć słynnego rosyjskiego żeglarza, hydrografa, badacza Arktyki, Gieorgija Siedowa (1877-1914). Do roku 1952 trwał remont i przebudowa żaglowca. W ogromnych ładowaniach żaglowca zbudowano pomieszczenia mieszkalne dla niemal 200 kadetów. Znalazło się tam także miejsce na pokaźnych rozmiarów mesę oficerską i aulę (pełni ona także rolę sali kinowej), utrzymanych w charakterystycznym socrealistycznym stylu. Każdy, kto oglądał wnętrza warszawskiego Pałacu Kultury, wie, o czym mowa.
Po tej modernizacji SIEDOW służył jako statek szkolny radzieckiej floty wojenneRok 1957 przyniósł udział żaglowca w obchodach Międzynarodowego Roku Geofizyki. Jako statek badawczy pod egidą Radzieckiej Akademii Nauk, SIEDOW popłynął do Afryki, Indii Zachodnich, na Północny Atlantyk i na Morze Śródziemne. W roku 1958 żaglowiec po raz pierwszy w historii przeniósł radziecką banderę przez równik. W latach 1962-65 SIEDOW wraz z KRUZENSZTERNEM (niewiele mniejszy bark, pozyskany przez Rosjan w taki sam sposób jak SIEDOW) pływały jako statki szkolne, pełniąc jednocześnie rolę jednostek hydro- i oceanograficznych.

Rok 1965 to kolejna zmiana armatora – tym razem właścicielem zostało radzieckie ministerstwo rybołówstwa. Od tego momentu statek szkolił przyszłych oficerów sowieckiej floty rybackiej. W roku 1972 rozpoczął się trwający dziewięć lat kapitalny remont jednostki, który przeprowadzano w Kronsztadzie. SIEDOW otrzymał m.in. nowy silnik – służący do dziś diesel o mocy 1180 KM zamiast starego 500-konnego. W czerwcu 1981 jednostka ponownie zeszła na wodę i ze swojego portu macierzystego Rygi, popłynęła do Danii, odwiedzając kilka tamtejszych portów. Jesienią tego roku odbyła rejs wokół Europy do Sewastopola, w roku następnym w rejsie powrotnym odwiedziła Hamburg.

W roku 1983 miała miejsce spektakularna wizyta w Bremerhaven podczas tamtejszego zlotu żaglowców. Na pokładzie żaglowca stanęli wówczas niemieccy oficerowie i kadeci, służący na nim przed wojną. W zlocie żaglowców Cutty Sark SIEDOW po raz pierwszy wziął udział w roku 1986, stając się od tego czasu regularnym uczestnikiem zlotów żaglowców. W roku 1989 statek po raz pierwszy zabrał na pokład grupę zachodnich turystów, którzy za przyjemność pływania na największym barku świata płacili twardą walutą. Do końca 1991 roku przez pokład SIEDOWA przewinęło się ponad 800 zachodnich pasażerów. Wpływy z wożenia turystów miały niemałe znaczenie dla budżetu statku w realiach upadającego imperium sowieckiego i związanego z tym brakiem pieniędzy na utrzymanie statku.

W roku 1991 SIEDOW zmienił port macierzysty – w związku z odzyskaniem niepodległości przez Łotwę opuścił Rygę i zacumował w Murmańsku. Zmienił się też armator żaglowca, jest nim obecnie Wyższa Techniczna Szkoła Morska w Murmańsku.

SIEDOW jest częstym uczestnikiem regat i zlotów żaglowców. W roku 1992 brał udział w transatlantyckich regatach Colubus, zorganizowanych z okazji 500 rocznicy pierwszej wyprawy Kolumba przez Atlantyk. W roku 2000 uczestniczył w milenijnej, transatlantyckiej imprezie Tall Ships 2000, której zwieńczeniem był zlot żaglowców Sail Amsterdam. My mieliśmy okazję podziwiać SIEDOWA podczas odbywającego się w lipcu br. zlotu żaglowców Cutty Sark w Gdyni.

Część pieniędzy na swoje utrzymanie żaglowiec nadal pozyskuje wożąc turystów lub udostępniając swój pokład firmom i instytucjom, które chcą w niecodzienny sposób ugościć swych klientów czy współpracowników. Właśnie podczas zlotu w Gdyni SIEDOW zabrał na kilkugodzinny rejs po zatoce klientów MultiBanku.
SIEDOW, ex KOMMODORE JOHNSEN, ex MAGDALENE VINNEN

rok budowy 1921
stocznia Germania Werft (F. Krupp), Kilonia
typ bark czteromasztowy
konstrukcja stal, pokład drewniany
długość całkowita 122,3 m
długość kadłuba 109 m
szerokość 14,6 m
zanurzenie 6,5 m
powierzchnia żagli 4192 m2
załoga 64 + 180 kadetów

Tags: żaglowce

Category: Spis treści, Na wiatr