dokumentacja z przeszłości
Conga została zaprojektowana w Stanach Zjednoczonych w latach czterdziestych przez konstruktora o nazwisku Dawes. Pisano, że ten mały, skośnodenny slup dzięki dużej stateczności, dobremu zrównoważeniu i łatwemu sterowaniu jest idealny dla początkujących żeglarzy, a prosta konstrukcja z powszechnie dostępnych materiałów sprawia, że samodzielnej budowy mogą podjąć się również ci, którzy wcześniej nie wystrugali nawet łódki z kory.
Łódź buduje się do góry dnem, wprost na płaskiej, drewnianej podłodze warsztatu lub na specjalnie do tego celu wykonanej ramie. Najpierw, na grubym papierze lub cienkiej sklejce trasujemy w naturalnej wielkości wrężnice i pawęż, według wymiarów podanych na rysunkach. Na tak powstałych szablonach układamy dębowe listwy, docinamy je w narożnikach i łączymy mosiężnymi wkrętami lub nitami poprzez dębowe lub sklejkowe węzłówki. Łyżkowy kształt dziobnicy kopiujemy według narysowanych kratek. Teraz wycinamy dziobnicę z szerokiej, dębowej deski, a po obydwu stronach żłobimy rowki, w które wpuszczone będzie poszycie kadłuba.
Do wykonania pozostałych elementów zestawu trzonowego, a więc dwuwarstwowej stępki i nadstępki najlepiej używać drewna jodłowego lub żywicznej sosny. Wymiary skrzynki mieczowej zależą od tego, czy miecz wykonany będzie ze stalowej blachy, czy też z drewna. Skrzynkę z mahoniowych desek ustawiamy na nadstępce, ustalamy rzędem dębowych kołków i przyklejamy klejem kazeinowym. Łączymy zestaw trzonowy oraz wręgi i pawęż w jedną całość i sprawdzamy płynność linii kadłuba za pomocą długiej, giętkiej listwy. W razie potrzeby korygujemy ustawienia.
Teraz dopiero robimy wycięcia we wręgach pod wzdłużniki. Wzdłużniki najlepiej zrobić z drewna świerkowego. Przed rozpoczęciem poszywania trzeba jeszcze zukosować wszystkie elementy zładu, by płasko przylegały do poszycia i całość zagruntować.Poszycie dna i burt wykonane jest z cienkich, ale szerokich cedrowych lub mahoniowych klepek stykających się w miejscu wzdłużników. Pokład natomiast wykonany jest z klepek o połowę węższych i łączonych pomiędzy sobą na pióro-wpust. Poszywanie rozpoczynamy od dna, od strony stępki, dopasowując każdą klepkę, aby dokładnie przylegała do poprzedniej. Podobnie poszywamy burty.
Dla zabezpieczenia przed ślizganiem się, na pokładzie przyklejamy płótno na lakier, wywijając brzegi pod listwę odbojową i pod zrębnicę kokpitu. Na koniec pozostaje wykonanie steru z dębową lub mahoniową płetwą obciążoną zalanym ołowiem odważnikiem, świerkowych drzewc i uszycie bawełnianych żagli, a kadłub koniecznie trzeba pomalować dobrym olejnym lakierem.
Conga
długość całkowita 13’ (3,96 m)
szerokość 5’ (1.52 m)
zanurzenie 5”/2’4” (0,13 m/0,71 m)
powierzchnia żagli 76 sq.ft. (7,1 m2)
Komplet rysunków konstrukcyjnych Congi wraz ze szczegółowym opisem budowy i zestawieniem materiałów oraz inne dokumentacje z lat trzydziestych i czterdziestych można znaleźć na stronie:
http://members.aol.com/polysail/HTML/oldboats.htm
Category: Spis treści, Technika, Budowa jachtu
Komentarze (0)
Trackback URL | Comments RSS Feed
Brak komentarzy.