dokumentacja z przeszłości

Linie teoretyczne i plan ożaglowania

Linie teoretyczne i plan ożaglowania

Conga została zaprojektowana w Stanach Zjednoczonych w latach czterdziestych przez konstruktora o nazwisku Dawes. Pisano, że ten mały, skośnodenny slup dzięki dużej stateczności, dobremu zrównoważeniu i łatwemu sterowaniu jest idealny dla początkujących żeglarzy, a prosta konstrukcja z powszechnie dostępnych materiałów sprawia, że samodzielnej budowy mogą podjąć się również ci, którzy wcześniej nie wystrugali nawet łódki z kory.

Łódź buduje się do góry dnem, wprost na płaskiej, drewnianej podłodze warsztatu lub na specjalnie do tego celu wykonanej ramie. Najpierw, na grubym papierze lub cienkiej sklejce trasujemy w naturalnej wielkości wrężnice i pawęż, według wymiarów podanych na rysunkach. Na tak powstałych szablonach układamy dębowe listwy, docinamy je w narożnikach i łączymy mosiężnymi wkrętami lub nitami poprzez dębowe lub sklejkowe węzłówki. Łyżkowy kształt dziobnicy kopiujemy według narysowanych kratek. Teraz wycinamy dziobnicę z szerokiej, dębowej deski, a po obydwu stronach żłobimy rowki, w które wpuszczone będzie poszycie kadłuba.

Zład wzdłużny i plan pokładu

Zład wzdłużny i plan pokładu

Do wykonania pozostałych elementów zestawu trzonowego, a więc dwuwarstwowej stępki i nadstępki najlepiej używać drewna jodłowego lub żywicznej sosny. Wymiary skrzynki mieczowej zależą od tego, czy miecz wykonany będzie ze stalowej blachy, czy też z drewna. Skrzynkę z mahoniowych desek ustawiamy na nadstępce, ustalamy rzędem dębowych kołków i przyklejamy klejem kazeinowym. Łączymy zestaw trzonowy oraz wręgi i pawęż w jedną całość i sprawdzamy płynność linii kadłuba za pomocą długiej, giętkiej listwy. W razie potrzeby korygujemy ustawienia.

 

Zład poprzeczny w rejonie owręża

Zład poprzeczny w rejonie owręża

Teraz dopiero robimy wycięcia we wręgach pod wzdłużniki. Wzdłużniki najlepiej zrobić z drewna świerkowego. Przed rozpoczęciem poszywania trzeba jeszcze zukosować wszystkie elementy zładu, by płasko przylegały do poszycia i całość zagruntować.Poszycie dna i burt wykonane jest z cienkich, ale szerokich cedrowych lub mahoniowych klepek stykających się w miejscu wzdłużników. Pokład natomiast wykonany jest z klepek o połowę węższych i łączonych pomiędzy sobą na pióro-wpust. Poszywanie rozpoczynamy od dna, od strony stępki, dopasowując każdą klepkę, aby dokładnie przylegała do poprzedniej. Podobnie poszywamy burty.

Zład poprzeczny w rejonie dziobu

Zład poprzeczny w rejonie dziobu

Dla zabezpieczenia przed ślizganiem się, na pokładzie przyklejamy płótno na lakier, wywijając brzegi pod listwę odbojową i pod zrębnicę kokpitu. Na koniec pozostaje wykonanie steru z dębową lub mahoniową płetwą obciążoną zalanym ołowiem odważnikiem, świerkowych drzewc i uszycie bawełnianych żagli, a kadłub koniecznie trzeba pomalować dobrym olejnym lakierem.

Wymiary stępki i kształt dziobnicy

Wymiary stępki i kształt dziobnicy

 

 

 

 

 

 

 

Szczegóły połączenia ramy wręgowej i stępki

Szczegóły połączenia ramy wręgowej i stępki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Szczegóły skrzynki mieczowej.

Szczegóły skrzynki mieczowej.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Conga
długość całkowita   13’ (3,96 m)
szerokość   5’ (1.52 m)
zanurzenie   5”/2’4” (0,13 m/0,71 m)
powierzchnia żagli   76 sq.ft. (7,1 m2)

Komplet rysunków konstrukcyjnych Congi wraz ze szczegółowym opisem budowy i zestawieniem materiałów oraz inne dokumentacje z lat trzydziestych i czterdziestych można znaleźć na stronie:

http://members.aol.com/polysail/HTML/oldboats.htm

Tags: Radosław Werszko, budowa jachtu, jacht, jachty drewniane, jachty z drewna

Category: Spis treści, Technika, Budowa jachtu

Komentarze (0)

Trackback URL | Comments RSS Feed

Brak komentarzy.

Zostaw komentarz

WP Like Button Plugin by Free WordPress Templates