RAGTIME – charakterystyka biegunowa

Duch Charlesa Cottet’a na długo zagościł w umyśle Stefana, który tworzy w rozlewiskach delty Wisły klimaty Bretanii sprzed 100 lat. Ukrywa je pod hasłem RAGTIME, kojarzonym z amerykańskimi rówieśnikami Cottet’a – natrętnego ducha podejrzewanego o realizm (sic!). Chociaż Stefan ratuje się przed obsesją uciekając w futurystyczne wielokadłubowce, wizja świata, który odszedł, natrętnie powraca w formie użytkowej, ubarwiając tradycyjną formą nasze porty nasycone lekkimi stopami, plastikiem i kwasówką.

Wyspiarze twierdzą, że każdy statek jest dla dwóch osób. Stefan stworzył jacht dla dwojga, jacht do morskiej włóczęgi po przybrzeżnych wodach. Łódka przy oryginalnym ożaglowaniu jest stabilna kursowo i niesłychanie zwrotna dzięki możliwościom bezana. Na szkwały reaguje spokojnie. Przy niewielkich gabarytach jachtu, stylowe wnętrze daje podstawy komfortu żeglugi po słonych wodach dla 2 osób. RAGTIME nie jest demonem szybkości, ale skutecznie żegluje na wiatr i wykazuje sporą dzielność.

Test przeprowadzono w szkwalistym wietrze 3-4B. Pole martwe 110 stopni jest zadowalające, zważywszy na zastosowane ożaglowanie o niewielkiej smukłości, niezbyt sprawne w żegludze ostro na wiatr, dające jednak duży margines tolerancji błędów i stosunkowo niewielki – w porównaniu z 5-metrową „konkurencją” – przechył w szkwałach. W charakterystyce widać stabilną prędkość żeglugi na wiatr – w zasadzie stałą dla dużego zakresu kursów ostrych. To wielka zaleta zastosowanych rozwiązań. Maksymalna prędkość osiągnięta podczas testu – w ostrym baksztagu – 4,6 węzła.

Brak olinowania stałego (maszty wolnonośne) wymaga innych nawyków bezpieczeństwa przy pracach pokładowych. Trzymamy się relingów, a nie sztagu i want! Niebanalna łódka z charakterem, dla koneserów przyjaznej klasyki użytkowej i elegancji.

Jak czytać wykres biegunowy

Vmg (velocity make good) – efektywna prędkość na wiatr. Oznacza największą prędkość zdobywania wysokości na wiatr. Jest składową prędkości jachtu odniesioną na kierunek wiatru rzeczywistego.

alfa Vmg – kąt jakim trzeba żeglować w stosunku do kierunku wiatru rzeczywistego, aby żeglować najefektywniej na wiatr.

V fmg – efektywna prędkość z wiatrem, największa składowa prędkości z wiatrem odniesiona na kierunek wiatru rzeczywistego.

alfa Vfmg – kąt efektywnego żeglowania z wiatrem odniesiony do kierunku wiatru rzeczywistego.

pole martwe: wycinek ostrych kursów róży wiatrów niedostępny do żeglowania jachtem w warunkach ustalonych, przy spełnieniu warunku sterowności jachtu i prawidłowej pracy żagli podstawowych.

pole martwe z wiatrem: wycinek wolnych (pełnych) kursów róży wiatrów, dla których żeglowanie jest nieefektywne . Nie we wszystkich jachtach daje się określić.

prędkość maksymalna: największa prędkość osiągana przez jacht zgodna z kierunkiem jego ruchu

alfa Vmax – kąt żeglugi prędkości maksymalnej mierzony od kierunku wiatru rzeczywistego.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

fot. Rudolf i Paweł Wasilewscy

Tags: jacht morski, jachty, jachty drewniane, jachty z drewna

Category: Spis treści, Na wiatr