dwunastka

Jeśli ktoś umie pływać na australijskim skiffie dwunastostopowym, to z pewnością poradzi sobie także z każdą inną regatową łódką na świecie. Ogromna powierzchnia żagli ustawiona na małym, ale szerokim i bardzo lekkim kadłubie oraz balastująca na trapezach dwuosobowa załoga, której ciężar trzykrotnie przewyższa ciężar samej łodzi, pozwalają pływać w ślizgu nawet na kursach ostrych, a na kursach pełnych osiągać wręcz nieprawdopodobną prędkość 35 węzłów.

12ft skiff jest specyficznie australijską klasą – najmniejszą z tych, które mają swój początek w wydarzeniach z udziałem Marka Foya sprzed ponad stu lat. Są więc przybrzeżne wyścigi na oczach widzów, są sponsorzy, których emblematy widnieją na żaglach i wartościowe nagrody dla zwycięzców. Najważniejsze, doroczne regaty rozgrywane są w Australii i Nowej Zelandii, na przemian w jednym i drugim kraju. Tegoroczne odbyły się w Brisbane, gdzie startowało 38 załóg.

Przepisy pomiarowe klasy ograniczają jedynie długość, szerokość i masę kadłuba łodzi. Kadłuby buduje się z cienkich skorup, na rdzeniu z pianki oblaminowanym włóknem węglowym. Taka technologia wykonania zapewnia zadziwiającą trwałość – jedne z międzynarodowych regat wygrała łódź, której kadłub liczył sobie siedem lat. Przepisy klasowe nie nakładają żadnych ograniczeń powierzchni, wymiarów ani liczby żagli, dając nieograniczone pole do eksperymentów z ożaglowaniem i takielunkiem. Do każdej z łodzi załogi dysponują więc dwoma-trzema węglowymi masztami o różnej długości i sztywności, dwoma grotami, trzema-czterema fokami i taką samą liczbą spinakerów. Pozwala to zestawić minimum cztery „garnitury” ożaglowania, optymalne dla różnych warunków.

12ft skiff nie jest klasą dla początkujących żeglarzy. Pływanie na nim wymaga zręczności i wyczucia, umiejętności dostrojenia łodzi, dbania o nią i ciągłych treningów. Przychodzą więc do klasy żeglarze, którzy zdobyli już doświadczenie na podobnych, ale mniej wymagających łodziach. Pływają najpierw w załodze z doświadczonym sternikiem, potem rozglądają się za jakąś używaną łódką dla siebie, ścigają na niej przez kilka kolejnych sezonów, by zacząć myśleć o wymianie kadłuba lub elementów takielunku na nowe i o wygrywaniu regat. Takie podejście, polegające na stopniowym dokupowaniu i wymianie poszczególnych części łodzi jest zresztą bardzo typowe. To klasa dla profesjonalistów i indywidualistów, nie ma więc w sprzedaży gotowych łodzi, a producenci oferują jedynie same kadłuby, maszty, żagle, miecze, płetwy steru i inne części, z których każda załoga, niczym z klocków, buduje swoją łódkę wierząc, że będzie szybsza od wszystkich innych.

dane techniczne:
długość całkowita 3,65-3,70 m (12 stóp)
szerokość 1,80 m
masa kadłuba 45 kg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fotografie zaczerpnięto z:

Twelve Foot Skiff Association, New Zealand 12 Foot Skiff Association, Queensland 12 Foot Skiffs

 

Tags: jacht, skiff

Category: Spis treści, Technika