2.4 mR: jacht z butelki

Autor: Stefan Ekner, Krzysztof Kozerski

Wiele jest jachtów, które są mniej lub bardziej wiernymi kopiami słynnych jednostek. I nie jest to nic nowego. Liczne repliki jachtu SPRAY Slocuma, na którym jako pierwszy samotnie opłynął glob, jacht typu Sea Bird Johna Vossa o nazwie SEA QUEEN czy ISLANDER Harrego Pidgeona są tego świadectwem. Zminiaturyzowane kopie jachtów uczestniczących w regatach o Puchar Ameryki pojawiły się po regatach America’s Cup, które odbyły się w roku 1980 w Newport. Pierwsze były miniaturami angielskich „dwunastek” ILLUSION i SHADOW. Na wschodnim wybrzeżu USA powstał jacht MILMETER, który stworzono w oparciu o podobną koncepcję. W roku 1983 na wybrzeżu zachodnim wybudowano z kolei łódkę DEFENDER.

Tymczasem na półwyspie Skandynawskim powstaje klasa Mini 12. Nowa konstrukcja została pomierzona i zdefiniowana wzorem międzynarodowej formuły pomiarowej „R”, którego wynikiem jest wartość regatowa wynosząca 2,4. Popularność tej klasy rosła. Jachty te były stosunkowo tanie w budowie. Znakomicie nadawały się do regat. Dla żeglarzy niepełnosprawnym pojawiła się możliwość zmierzenia się w regatach samotniczych i ścigania się jak równy z równym z żeglarzami pełnosprawnymi, bowiem jednostka łączy w sobie najlepsze cechy jachtu niewywracalnego i niezatapialnego.

W 1986 roku niepełnosprawny szwedzki żeglarz Claes Hulting przywiózł dwie szwedzkie łódki Mini 12 do Fremantle, gdzie odbywały się mistrzostwa świata „dwunastek”. Łódki Mini 12 spotkały się z wielkim zainteresowaniem Australijczyków, którzy wkrótce zaczęli je budować. Pod koniec roku 1986 konstruktor jachtowy Ben Lexen także skonstruował Mini 12. Narastała więc potrzeba ujęcia klasy w przepisy klasowe. Szwedzki Związek Żeglarski w roku 1988 przedstawił International Yacht Racing Union ostateczne reguły pomiarowe klasy Mini 12 podczas corocznego spotkania IYRU w Londynie. Ustanowione wówczas przepisy klasowe, które pozwalają na dokonywanie zmian w kokpicie, dzięki którym żegluga na tych jachtach jest możliwa dla osób o różnym rodzaju niepełnosprawności.

Międzynarodowa formuła pomiarowa R opisana jest wzorem:

R = [L+2d+√SA-F] / 2,37 = 2,4

gdzie – upraszczając znacznie zagadnienie:
R to wartość regatowa jachtu, czyli tzw. rating,

L to długość kadłuba,
d określa pełnotliwość kadłuba,
SA to powierzchnia żagli,
F to wysokość burty.

Dane techniczne jachtu klasy 2.4 mR:
długość 4,18 m
długość KLW 2,98 m
szerokość 0,72 m
zanurzenie 1,00 m
wyporność 255 kG
pow. żagli 7 m2
materiał laminat

 

fot. Krzysztof Kozerski

Tags: klasa regatowa

Category: Spis treści, Technika